Statuetki szklane - różne wzory

Udało się! W końcu tu jestem. Marzyłem o tym od wielu lat, ale dopiero za trzecim razem się udało. Zadowolenie jest niesamowita, a atmosfera wręcz nie do opisania. Stoję na środku Stadionu Narodowego, tłum wiwatuje, a ja czekam na rozdanie nagród. Puchary sportowe już czekają przy podium na nowych właścicieli.Nie, nie wygrałem. Nie byłem nawet blisko. Zająłem 3156 miejsce. Nie brzmi to zbyt porywająco, prawda? Ale cieszę się, jakbym to ja miał lada chwila wejść na podium.

Ponadto osiągnąłem wynik poniżej czterech godzin. Dla mnie to zawrotny sukces. Przecież przebiegłem maraton, mało kto może się tym pochwalić.Rozpoczęło się od mojej małej osobistej tragedii. Potrącenie przez samochód. Na przejściu, na zielonym, kompletnie nie moja wina. Dwie złamane nogi i wózek na prawie trzy miesiące. Po tygodniu miałem dość, nieomal się załamałem. Nigdy nie sądziłem, że ja, grubas siedzący całymi dniami przed kompem tak zatęsknię za chodzeniem. Odliczałem dni aż będę mógł znowu chodzić.W końcu się doczekałem. Potem pół roku terapii, powolnego powrotu do zdrowia.

Gdy mogłem już chodzić, zapragnąłem biegać. Nadzwyczajne, nigdy wcześniej nie biegałem. W szkole wręcz tego nienawidziłem. Ale jak wyruszyłem w trasę po raz pierwszy po wypadku, czułem się niezwykle szczęśliwy. I nic z tego, że przebiegłem wtedy śmieszne 500 metrów (naturalnie z przerwami), a potem miałem zakwasy przez dwa dni.Nie trzeba było wielu treningów, żebym ustalił sobie cel - przebiec maraton. Zacząłem trenować, choć czasem ciężko było o dyscyplinę. Ale odczuwałem efekty i to mnie motywowało. Po roku zrzuciłem niemal wszelkie zbędne kilogramy. To niesamowicie budujące, znów móc się zaakceptować.W końcu uznałem, że jestem gotowy i się zapisałem.

Maraton w Warszawie, moje pierwsze 42 kilometry. Totalna porażka. Trenując jednorazowo po maksymalnie 10 kilometrów nie dałem rady przebiec nawet połowy. Zrezygnowałem z uczuciem wstydu, a potem ze łzami w oczach oglądałem w telewizji jak zwycięzcy dodają nowe puchary sportowe do swojej kolekcji.Ale nie załamałem się. Ćwiczyłem dalej, jeszcze wytrwalej. Rok później spróbowałem ponownie, tym razem w Krakowie. I niestety też musiałem się poddać. Tym razem złapała mnie kontuzja, parę kilometrów przed metą. Musiałem zrobić kilka miesięcy przerwy. Jednak byłem pewny, że następna próba będzie już udana.I tak też się stało. Stoję tu, niesamowicie zmęczony i szczęśliwy jak nigdy. Patrzę jak zwycięzcy odbierają zasłużone trofea. Choć sam dostałem tylko pamiątkowy medal i koszulkę, cieszę się co najmniej tak samo, jak oni.

Co takiego odbiera sportowiec, gdy odnosi sukces w swojej dyscyplinie, na zawodach czy mistrzostwach? Zależy to od decyzji właściwych władz związku sportowego. Zazwyczaj są to medale lub puchary - taki właśnie staje nam przed oczami obraz, gdy przedstawiamy sobie zwycięskiego zawodnika odbierającego nagrodę za zajęte miejsce.

KONWENCJONALNE NAGRODY

Metalowe pucharki (większe lub mniejsze) w gruncie rzeczy niewiele się różnią między sobą - czasza, uchwyty i podstawa. Medale? Krążek w tej czy innej formie oraz wstążka. Oczywiście, mogą się różnić napisem, gatunkiem metalu czy szczegółami w wykonaniu, jednak pozostają bardzo do siebie podobne. Niejednokrotnie można ujrzeć w reportażu o znanych sportowcach wnętrza ich domów, gdzie umieścili zdobyte trofea. Mnóstwo podobnych do siebie nagród, żadna nie zatrzymuje wzroku na dłużej. Dla sportowca każda z nich jest ważna, każda jest potwierdzeniem osiągnięcia, ale czy każdy jest w stanie na pierwszy rzut oka skojarzyć, za co zdobyto tę konkretną?

DLACZEGO STATUETKI?

Dlaczego wielu przyznających nagrody - związki, prezesi, inne organizacje - determinuje się właśnie na figurki, statuetki ze szkła? Bardzo prozaicznym powodem może być to, że wyglądają one po prostu lepiej na półce. Metalowe puchary, medale w gablotach mogą przez niektórych być odbierane jako pretensjonalne chwalenie się sukcesami, podczas gdy figurki ze szkła wyglądają w takim miejscu naturalniej i nie przeważają swoją obecnością całej przestrzeni - po prostu są subtelniejsze. Producent statuetek może zadbać o to, by nagroda była naprawdę wyjątkowa - może być ona ze szkła zwykłego, ołowiowego (popularnie zwanego kryształem), barwnego lub całkiem przezroczystego. Pojedyncze części figurek mogą być różnobarwne, z wygrawerowanym tekstem lub znakami. Odbiorca takiej nagrody z pewnością ściśle się jej przyjrzy, poznając piękne szczegóły, załamania lub grę światła wewnątrz szkła.Chociaż pospolite nagrody dla sportowców wciąż cieszą się popularnością, prawdziwą wyjątkowość i piękno nagrody można osiągnąć właśnie ze statuetkami szklanymi.